Waterstofproductie door ammoniakkraken

Een ammoniakraker wordt gebruikt om het kraakgas te genereren, dat bestaat uit waterstof en stikstof in een molverhouding van 3:1. De absorber reinigt het vormingsgas van resterende ammoniak en vocht. Vervolgens wordt een PSA-unit toegepast om waterstof van stikstof te scheiden (optioneel).

De NH3 komt uit flessen of uit een ammoniaktank. Het ammoniakgas wordt voorverwarmd in een warmtewisselaar en verdamper en vervolgens gekraakt in de hoofdoven. De oven wordt elektrisch verwarmd.

De dissociatie van ammoniakgas NH3 vindt plaats bij een temperatuur van 800°C in aanwezigheid van een nikkel-gebaseerde katalysator in een elektrisch verwarmde oven.
2 NH₃ → N₂+ 3 H₂
De warmtewisselaar fungeert als economizer: terwijl het hete kraakgas wordt afgekoeld, wordt het ammoniakgas voorverwarmd.

Optioneel en om het dauwpunt van het gegenereerde formerende gas verder te verlagen, is een speciale formerende gasreiniger beschikbaar. Met behulp van moleculaire zeeftechnologie kan het dauwpunt van het gegenereerde gas worden verlaagd tot -70 °C. Twee adsorberende eenheden werken parallel. Eén adsorbeert vocht en ongekraakte ammoniak uit het formerende gas, terwijl de andere wordt verwarmd voor regeneratie. De gasstroom wordt regelmatig en automatisch geschakeld.

PSA-units worden gebruikt om stikstof te verwijderen en zo nodig waterstof te zuiveren. Dit is gebaseerd op een fysisch proces dat gebruikmaakt van de verschillende adsorptie-eigenschappen van verschillende gassen om waterstof van stikstof te scheiden. Meestal worden meerdere bedden ingezet om de continue werking te realiseren.

Kraakgascapaciteit: 10 ~ 250 Nm3/h
Waterstofcapaciteit: 5 ~ 150 Nm3/h